وقتی به برنامه‌های فرهنگی پهلوی نگاه می‌کنیم کشور به سمت بهایی‌شدن حرکت می‌کرد. پزشک مخصوص شاه عبدالکریم ایادی، تا هویدا که نخست‌وزیر شاه و قبل از آن حسین اعلا و وزیر آموزش و پرورش و وزیر جنگ و بازرگانی، و حتی ثابتی همه بهایی بودند.
گرچه وضعیت مناسک و مظاهر دینی و آنچه امروز در جامعه به خصوص طی 42 سال پس از انقلاب رخ داده، آرمانی و مطلوب نیست، ولی مسلما با وضعیت مناسک و مظاهر دینی پیش از انقلاب اصلاً قابل مقایسه نیست.
حجت‌الاسلام والمسلمین ابوترابی گفت: شخصیت آیت‌الله مصباح برای دشمنان شناخته‌تر از دوستان بود. علامه مصباح برای نظام کادرسازی می‌کرد. دشمن به خوبی از فعالیت‌های ایشان با خبر بود. دشمن به همین دلیل می‌خواست ایشان را بزند. کادرسازی ریشه در مبارزات قبل از انقلاب داشت.
اولین مرحله‌ی دولت-ملت‌سازی در ایران را می‌توان به تعبیری، پس از بر سر کار آمدن سلسله‌ی صفویه در سال ۱۵۰۱م/۹۰۷ ق دانست.
امروز با افرادی در حوزه روبرو هستیم که به بهانه‌هایی از زیر بار حمایت و همراهی با انقلاب اسلامی شانه خالی می‌کنند. این افراد معتقدند که ما هم کارکردهای علمی و هم کارکردهای اجتماعی را انجام می‌دهیم، حتی عقیده دارند که با مردم ارتباط خوبی دارند اما بر این باورند که اگر بخواهیم با نظام اسلامی و حکومت ارتباط داشته باشیم و موضع‌گیری کنیم، این موجب سیاسی شدن ما و از بین رفتن موقعیت اجتماعی ما است.
از همه قشرها، قشر روحانى مسئولیتش بیشتر باشد؛ براى این‌که، هر کس بیشتر نزدیک به اسلام است بیشتر مورد مسئولیت است. انبیا از همه کس مسئولیتشان زیادتر بوده است. آن‌ها در عین حالى که مسئولیتشان از همه بیشتر بود، به آن امرى که وظیفه داشتند عمل کردند و هیچ قصورى نکردند. علماى هر ناحیه مسئولیتشان از سایر طوایف بیشتر است، این‌ها عذر ندارند …
