وقتی به برنامه‌های فرهنگی پهلوی نگاه می‌کنیم کشور به سمت بهایی‌شدن حرکت می‌کرد. پزشک مخصوص شاه عبدالکریم ایادی، تا هویدا که نخست‌وزیر شاه و قبل از آن حسین اعلا و وزیر آموزش و پرورش و وزیر جنگ و بازرگانی، و حتی ثابتی همه بهایی بودند.
ما باید بدانیم که اجرای دین خدا هزینه دارد، باید هزینه را پرداخت؛ بنابراین تبلیغاتی که می‌شود از نظر ما از روی انصاف نیست، کما اینکه می‌گویند در زمان شاه وضعیت حوزه بهتر بود. چنین ادعایی هم صحیح نیست. در آن زمان حوزه برنامه نداشت و بسیاری از طلبه‌ها با انحراف‌های فکری مواجه می‌شدند.
گرچه وضعیت مناسک و مظاهر دینی و آنچه امروز در جامعه به خصوص طی 42 سال پس از انقلاب رخ داده، آرمانی و مطلوب نیست، ولی مسلما با وضعیت مناسک و مظاهر دینی پیش از انقلاب اصلاً قابل مقایسه نیست.
حجت‌الاسلام والمسلمین ابوترابی گفت: شخصیت آیت‌الله مصباح برای دشمنان شناخته‌تر از دوستان بود. علامه مصباح برای نظام کادرسازی می‌کرد. دشمن به خوبی از فعالیت‌های ایشان با خبر بود. دشمن به همین دلیل می‌خواست ایشان را بزند. کادرسازی ریشه در مبارزات قبل از انقلاب داشت.
مراجع شیعه، قهرمان مبارزه با سلطه بیگانگان در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بودند. آنها در حوزه‌های دفاعی و نظامی آماده حضور در صحنه‌های نبرد با دشمن استعمارگر شدند. این در شرایطی است که روشنفکران ایرانی مروج تسلیم در برابر غرب بودند.
مرحوم آیت‌الله یزدی از زمان طاغوت تا روز رحلتش همیشه در مقابل فتنه نفاق و کج‌اندیشی، اشرافی‌گری و فرصت‌طلبی از قدرت نظام اسلامی ایستاده بود و این مسیر را ادامه داد و در سال 1388 همه مردم شهامت و شجاعت ایشان را دیدند.
اگر هزینه انتقام سردار سلیمانی برای منافقین داخلی و صهیونیست‌های گران تمام می‌شد آنها جرأت نمی‌کردند در روز روشن دست به چنین جنایتی بزنند. ما در افشای چهره نفاق وظیفه‌مان را انجام نداده‌ایم تا بی‌هزینه منافقین از ایران خارج شوند. این کارها نشان می‌دهد که نتوانستیم عرصه را بر جاسوس‌ها تنگ کنیم تا بی‌هزینه آنها فرار را بر قرار ترجیح دهند.
اسباط: اگر امکان دارد ابتدا مختصری درباره سیر تطور علمی خود صحبت بفرمائید.
من سید سجاد ایزدهی هستم. فعالیت‌های علمی ما عمدتا بر روی مباحث فقهی و به صورت خاص، بحث فقه سیاسی و حکومتی متمرکز است. تالیفات مکتوب ما، اعم از کتب و مقالات هم بیشتر به این دو عرصه مربوط می‌شود. ما در این سال‌ها عمدتا مباحث فقهی و بالاخص فقه سیاسی را محور کار خود قرار داده و در این مسیر هم در حال فعالیت هستیم. در حال حاضر عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی نیز هستم.
آقای شریعتمداری تیپ فکری دیگری داشت؛ او اصلاً انقلابی نبود، هیچ وقت اهل انقلاب نبود و از اساس انقلاب را قبول نداشت؛ آقای شریعتمداری می‌گفت شاه بماند و طبق قانون اساسی سلطنت کند؛ از این رو انقلاب را راهکار خوبی نمی‌دانست؛ بر همین اساس رابطه خوبی با شاه داشت.
بخش اول گفتگو با حجت الاسلام محمد علی لیالی به جریان‌شناسی این جریانات در حوزه علمیه و نقش این جریان ها و مراکز مرتبط با این جریان ها در حوزه علوم دینی پرداختیم در ادامه این گفت وگو بخش دوم را بیشتر اختصاص دادیم به مسایل دانشگاه مفید و تفکرات حاکم بر این دانشگاه و نوع عملکرد افرادی که در این دانشگاه نقش و ارتباط دارند... توصیه می‌شود قبل از خواندن بخش دوم گفت وگو حتما بخش اول آن خوانده شود.
