رویارویی علما و روحانیون شیعه در مقابل رژیم رضا شاه با توجه به ویژگیها و عملکرد بیسابقه این حکومت، از مهمترین دورههای تاریخی مربوط به حیات سیاسی- فرهنگی تشیع است، کما اینکه بررسی این رویارویی از نظر روند کلی تاریخ معاصر ایران نیز اهمیت فوق العادهای دارد. قالب پژوهشی در این بررسی حالت جغرافیایی و منطقهای (نجف، قم، اصفهان، …) دارد، اما ارتباط موضوعی و پیوند کلی میان اقدامات و واکنش علما نیز در خلال مباحث مورد توجه قرار گرفته است.
پیش از ورود به بحث اصلی، مقدمهای لازم و ضروری به عنوان مواضع علما و روحانیون داخل و خارج ایران در اواخر عمر رژیم قاجار و واکنش کلی آنان در برابر تغییر رژیم آورده میشود: